WOUW/OUDENBOSCH – Schoonrijden, dat heet zo omdat het er zo ‘schoon’ uitziet. Mooi om naar te kijken. Zwieren en zwaaien, en dan het liefst precies gelijk. Synchroon. Samen als koppel, of met meer tegelijk, zes maximaal ‘aan de stok’, zoals dat heet.
Een prachtig gezicht, dat zich gisteren op de retentievijverVaartweg in Oudenbosch ook weer eens toonde. Voor sommige leden van Schoonrijders Zuid-Nederland betekende de demonstratie meteen ook een heuse en laatste serieuze voorbereiding op het nationaal kampioenschap schoonrijden op natuurijs, dat vandaag in Nieuwe Niedorp wordt gehouden.
Onder de schoonrijders in Oudenbosch gisteren drie zussen: Riet Kallen (Wouw), Elly Adriaansen (Steenbergen) en Gerda Versluijs (Bergen op Zoom). In oud-Hollandse kledij voor de gelegenheid waren ze niet, de drie zussen. Bewust niet, geeft Riet Kallen (64) aan. “We willen deze sport onder de aandacht brengen, dat meer schaatsers zich aansluiten. Mensen vinden het misschien wel leuk om schoonrijders in klederdracht te zien, maar zeggen achteraf dan vaak ‘aardig, maar dat ga ík dus niet doen, veel te truttig’. Nou, dat hoeft dus ook niet, zoals wij vanmiddag laten zien. Het kan ook gewoon in sportieve kleding. Vandaar.”
Het oubollige imago is meteen ook de grootste tegenstander van de sport, realiseert Kallen zich als geen ander. “Tuurlijk, daarom is het aantal beoefenaars ook bescheiden. We zijn een kleine maar wel een officiële tak binnen de KNSB. Van de driehonderd leden die zijn aangesloten bij de Landelijke Vereniging van Schoonrijders, de LVS, zijn er tweehonderd actief. En daarvan doen er vijftig mee aan wedstrijden.
Tot die vijftig behoort ze zelf ook, zegt ze. “Ik schaats de wedstrijden met iemand uit Noord-Holland, helaas kan ik niet aan het NK meedoen.”
Het schoonrijden biedt met name oudere schaatsers nog volop mogelijkheden actief op het ijs te blijven. Kallen: “Het is een mooie sport. Mensen denken wel dat het enkel zwieren is, maar het is meer dan dat. Zwieren gebeurt alleen op de buitenkant schaats, schoonrijders gaan van buiten naar binnen. Kantwisseling noemen we dat. Iedereen die buitenover kan schaatsen, kan met schoonrijden beginnen. Het is sierlijk, gracieus. Je ziet wel meer vrouwen dan mannen in deze tak van de schaatssport, maar dat gebeurt wel vaker. Je schaatst met een partner of aan de stok. Als het goed gebeurt lijkt het wel een slinger van een klok. Heen en weer, heen en weer. Je krijgt het gevoel dat je zweeft. Héérlijk. Ik ben hier veel te laat aan begonnen.”
Schoonrijders Zuid Nederland telt een dertigtal leden. Geoefend wordt er doorgaans elke week op de kunstijsbaan in Dordrecht. Kallen: “Dat er nu natuurijs ligt, is natuurlijk prachtig. En daar profiteren ook wij zo veel mogelijk van. Maar het heeft ook nadelen. Kunstijs is vertrouwd en strak, natuurijs is vaak hobbeliger en ruwer. Waardoor je eerder kunt vallen. Daar ben ik, eerlijk gezegd, weleens bang voor. Want je bent al wel wat ouder. En je wilt dit nog langer kunnen doen. Schoonrijden kun je doen tot aan je dood, zeggen ze niet voor niets.”
